loading..
Image 01السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا

نکاتی در باب آداب زیارت



برای مشرف شدن به حرم حضرت علی بن موسی الرضا (علیه‌السلام) نکات و موارد متعددی در روایات ذکر شده است و بزرگان دین هم هر کدام نکات خاص و ویژه‌ای را عمل می‌نموده‌اند که در اینجا به بخشی از آنها اشاره می‌شود.
آنچه مسلم است اینکه زائر براساس توان نسبت به انجام این اعمال اقدام می‌نماید.
1ـ اولین نکته‌ای که اینجا لازم است به آن اشاره شود، این است که موقعی که کسالت دارید یا خسته هستید و یا در حال و هوای دعا نیستید به زیارت نروید. اول خودتان را آماده کنید، بعد مشرف شوید.
2ـ با رعایت نکته فوق، با آرامش، بدون توجه به اطراف و یا صحبت‌های غیرضروری با اطرافیان، با توجه کامل قلب به حضرت رضا(علیه‌السلام) به طرف حرم حرکت کنید.
3ـ گفتن ذکر (استغفرالله ذا الجلال و الاکرام من جمیع الذنوب و الاثام) در بین راه، یعنی از محل اقامت تا ورودی صحن مطهر.
4ـ وقتی می‌خواهید پایتان را داخل صحن بگذارید چون فضا عوض می‌شود ذکر هم عوض می‌شود. در صحن آرام آرام به طرف حرم حرکت کنید و ذکر شریف (لا اله الا الله) را تکرار کنید تا آنکه به روضه مقدسه برسید.
5ـ با احترام در ورودی روضه مقدسه بایستید. وقتی اذن دخول را خواندید و رقت قلبی به شما دست داد و اشکتان جاری شد و یا حالتان تغییر کرد، بدانید که این علامت رخصت و اجازه ورود به روضه است.
6ـ سجده کردن حرام است ولی عتبه بوسی مستحب مؤکد است.
7ـ هنگام رویت ضریح مطهر و قدم برداشتن در روضه منوره بهتر است ذکر شریف «الله اکبر» را بگویی، البته با رعایت احترام و ادب.
8ـ اگر مزاحمتی برای زائران حضرت به وجود نمی‌آید تا حد امکان به ضریح نزدیک شوید و زیارتهای وارده را بخوانید. اگر امکانش نیست، اصرار نداشته باشید، چرا که آزار نرساندن به زائران حضرت، واجب‌تر است.
9ـ بهتر است زیارت حضرت رضا (علیه‌السلام) و دعاها را از روی مفاتیح یا کتب معتبر موجود در حرم بخوانید.
10ـ اگر ناراحتی و مشکلی ندارید، ایستاده و با صدای آرام زیارت را بخوانید تا موجب سلب حضور قلب از دیگران نشوید. به خاطر رعایت ادب و احترام در محضر حضرت، از دعوت دیگران به فرستادن صلوات با صدای بلند خودداری کنید.
11ـ پس از خواندن زیارت، در صورت امکان به بالای سر حضرت بروید و به نیابت از حضرت ولی عصر(عج) نماز زیارت را بخوانید. اگر فرصت دارید دو رکعت نماز زیارت بخوانید که در رکعت اول بعد از حمد سوره یس، و در رکعت دوم سوره الرحمن خوانده می شود و یا دو رکعت نماز مانند نماز صبح بخوانید با نیت نماز زیارت.

آداب زیارت امام رضا علیه السلام

بدان كه براى آن بزرگوار زيارات چندى نقل شده و زيارت مشهور آن حضرت زيارتى است كه در كتب معتبر مذكور است و به شيخ جليل القدر محمّد بن حسن بن وليد كه از مشايخ جناب صدوق است منسوب كرده ‏اند و از كتاب«مزار»ابن قولويه معلوم مى‏ شود كه از ائمه عليهم السّلام روايت شده و كيفيّت آن موافق كتاب من لا يحضره الفقيه چنان است كه:چون زيارت قبر امام رضا عليه السّلام را در طوس قصد كنى،پيش از آنكه از خانه بيرون روى غسل كن،و وقتى كه غسل مى‏كنى بگو:

اللَّهُمَّ طَهِّرْنِي وَ طَهِّرْ لِي قَلْبِي وَ اشْرَحْ لِي صَدْرِي وَ أَجْرِ عَلَى لِسَانِي مِدْحَتَكَ وَ الثَّنَاءَ عَلَيْكَ فَإِنَّهُ لا قُوَّةَ إِلا بِكَ اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ لِي طَهُورا وَ شِفَاءً

خدايا مرا پاک كن،و دلم را پاك گردان،و سينه‏ام را بگشا،و مدح و ثناى خودت را بر زبانم جارى‏ ساز،كه نيرويى نيست جز به تو.خدايا اين غسل را برايم پاك كننده و شفابخش قرار ده. و در وقت بيرون رفتن از خانه مى‏گويى:

بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى ابْنِ رَسُولِ اللَّهِ حَسْبِيَ اللَّهُ تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ اللَّهُمَّ إِلَيْكَ تَوَجَّهْتُ وَ إِلَيْكَ قَصَدْتُ وَ مَا عِنْدَكَ أَرَدْتُ

به نام خدا و با خدا و به سوى خدا،و به جانب فرزند رسول خدا خدا مرا بس است،بر خدا توكّل نمودم.خدايا به سوى تو رو نمودم،و به جانب تو قصد كردم،و آنچه را نزد توست‏ خواستم.
چون بيرون رفتى بر در خانه خود بايست و بگو:

اللَّهُمَّ إِلَيْكَ وَجَّهْتُ وَجْهِي وَ عَلَيْكَ خَلَّفْتُ أَهْلِي وَ مَالِي وَ مَا خَوَّلْتَنِي وَ بِكَ وَثِقْتُ فَلا تُخَيِّبْنِي يَا مَنْ لا يُخَيِّبُ مَنْ أَرَادَهُ وَ لا يُضَيِّعُ مَنْ حَفِظَهُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ [وَ آلِهِ‏] وَ احْفَظْنِي بِحِفْظِكَ فَإِنَّهُ لا يَضِيعُ مَنْ حَفِظْتَ

خدايا رويم را به سوى تو كردم،و به اميد تو پشت‏ سر گذاشتم خاندان و مال و آنچه را به من بخشيدى،و به تو اعتماد كردم،پس مرا محروم مكن،اى آن‏كه هركه او را قصد كند محرومش‏ نسازد،و كسى را كه حفظ كرد تباهش نسازد،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و مرا به نگهدارى‏ات نگاهدار،كه هركه را تو حفظ كردى‏ تباه نشود.
چون به سلامت رسيدى ان شاء اللّه،هرگاه خواستى به زيارت بروى غسل كن و وقتى كه غسل مى‏كنى بگو:

اللَّهُمَّ طَهِّرْنِي وَ طَهِّرْ لِي قَلْبِي وَ اشْرَحْ لِي صَدْرِي وَ أَجْرِ عَلَى لِسَانِي مِدْحَتَكَ وَ مَحَبَّتَكَ وَ الثَّنَاءَ عَلَيْكَ فَإِنَّهُ لا قُوَّةَ إِلا بِكَ وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّ قِوَامَ دِينِي التَّسْلِيمُ لِأَمْرِكَ وَ الاتِّبَاعُ لِسُنَّةِ نَبِيِّكَ وَ الشَّهَادَةُ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ لِي شِفَاءً وَ نُورا إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ

خدايا مرا پاك كن،و دلم را پاك گردان،و سينه‏ام را بگشا،و مدح و و محبّت و ثنايت را بر زبانم جارى ساز،كه نيوزيى جز به تو نيست،به يقين دانستم كه پايه‏ و اساس دين من تسليم بودن به فرمان تو،و پيروى از راه و رسم پيامبرت،و گواهى بر تمام خلق توست.خدايا اين‏ اين غسل را براى من شفا و نور قرار ده،كه تو بر چيز توانايى
پس پاكيزه ‏ترين جامه‏ هاى خويش را بپوش و با پاى برهنه به آرامى و وقار راه برو، و دلت به ياد خدا باشد، و اللّه اكبر و لا اله الاّ اللّه و سبحان اللّه و الحمد للّه بگو، و گامهاى خود را كوتا بردار،و زمانى‏كه وارد روضه مقدّسه شوى بگو:

بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ عَلَى مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَنَّ عَلِيّا وَلِيُّ اللَّهِ

به نام خدا،و با خدا،و بر آيين رسول خدا،درود خدا بر او و خاندانش،گواهى مى‏دهم كه‏ معبودى جز خدا نيست،و شريكى براى او نيست،و گواهى مى‏دهم كه محمّد بنده و فرستاده اوست،و اينكه على ولىّ خداست‏
آنگاه به نزد ضريح برو و قبله را پشت سر خود قرار بده و روبروى آن حضرت بايست و بگو:

أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنْ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَنَّهُ سَيِّدُ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ وَ أَنَّهُ سَيِّدُ الْأَنْبِيَاءِ وَ الْمُرْسَلِينَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ نَبِيِّكَ وَ سَيِّدِ خَلْقِكَ أَجْمَعِينَ صَلاةً لا يَقْوَى عَلَى إِحْصَائِهَا غَيْرُكَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَبْدِكَ وَ أَخِي رَسُولِكَ الَّذِي انْتَجَبْتَهُ بِعِلْمِكَ وَ جَعَلْتَهُ هَادِيا لِمَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِكَ وَ الدَّلِيلَ عَلَى مَنْ بَعَثْتَهُ بِرِسَالاتِكَ وَ دَيَّانَ [دَيَّانِ‏] الدِّينِ بِعَدْلِكَ وَ فَصْلَ [فَصْلِ‏] قَضَائِكَ بَيْنَ خَلْقِكَ وَ الْمُهَيْمِنَ [الْمُهَيْمِنِ‏] عَلَى ذَلِكَ كُلِّهِ وَ السَّلامُ عَلَيْهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ.

گواهى مى‏دهم كه معبودى جز خدا نيست،يگانه است و شريكى برايش نمى‏باشد،و گواهى مى‏دهم كه محمّد بنده و رسول اوست،و اينكه او آقاى پيشينيان و پسينيان،و آقاى پيامبران و رسولان است.خدايا درود فرست بر محمّد بنده و رسول و پيامبر و آقاى تمام آفريدگانت،درودى كه نيروى شمردن آن را كسى جز تو نداشته باشد.خدايا درود فرست بر امير مؤمنان على بن ابيطالب بنده‏ات و برادر رسولت،آن وجود مباركى كه او را به علم خود برگزيدى،و براى هركه از بندگانت خواستى او را راهنما قرار دادى،و دليل بر وجود پيامبرى كه او را با رسالتهايت برانگيختى‏ و او را به عدالتت داور دين و فيصله‏بخش حكم خود در ميان بندگانت نهادى،و بر تمام اينها مسلّط نمودى،سلام‏ و رحمت و بركات خدا بر او باد.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى فَاطِمَةَ بِنْتِ نَبِيِّكَ وَ زَوْجَةِ وَلِيِّكَ وَ أُمِّ السِّبْطَيْنِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سَيِّدَيْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ الطُّهْرَةِ الطَّاهِرَةِ الْمُطَهَّرَةِ التَّقِيَّةِ النَّقِيَّةِ الرَّضِيَّةِ الزَّكِيَّةِ سَيِّدَةِ نِسَاءِ أَهْلِ الْجَنَّةِ أَجْمَعِينَ صَلاةً لا يَقْوَى عَلَى إِحْصَائِهَا غَيْرُكَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سِبْطَيْ نَبِيِّكَ وَ سَيِّدَيْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ الْقَائِمَيْنِ فِي خَلْقِكَ وَ الدَّلِيلَيْنِ عَلَى مَنْ بَعَثْتَ [بَعَثْتَهُ‏] بِرِسَالاتِكَ وَ دَيَّانَيِ الدِّينِ بِعَدْلِكَ وَ فَصْلَيْ قَضَائِكَ بَيْنَ خَلْقِكَ.

خدايا درود فرست بر فاطمه دختر پيامبرت،و همسر ولىّ‏ات،و مادر دو فرزندزاده پيامبره،حسن و حسين،دو سرور جوانان اهل بهشت،آن بانوى پاك و پاكيزه و پاك گشته‏ و بى‏عيب و پسنديه و زكيّه،سرور بانوان همه اهل بهشت،درودى كه توان شمردن آن را كسى جز تو نداشته باشد.خدايا درود فرست بر حسن و حسين،دو فرزندزاده پيامبرت،و دو سرور جوانان اهل بهشت،دو قيام كننده در ميان بندگانت،و دو راهنما بر وجود پيامبرى كه او را به رسالتهايت برگزيدى‏ و دو داور دين به دادگرى و دو فيصله‏بخش حكم خود در ميان بندگانت.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عَبْدِكَ الْقَائِمِ فِي خَلْقِكَ وَ الدَّلِيلِ عَلَى مَنْ بَعَثْتَ بِرِسَالاتِكَ وَ دَيَّانِ الدِّينِ بِعَدْلِكَ وَ فَصْلِ قَضَائِكَ بَيْنَ خَلْقِكَ سَيِّدِ الْعَابِدِينَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَبْدِكَ وَ خَلِيفَتِكَ فِي أَرْضِكَ بَاقِرِ عِلْمِ النَّبِيِّينَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ عَبْدِكَ وَ وَلِيِّ دِينِكَ وَ حُجَّتِكَ عَلَى خَلْقِكَ أَجْمَعِينَ الصَّادِقِ الْبَارِّ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَبْدِكَ الصَّالِحِ وَ لِسَانِكَ فِي خَلْقِكَ النَّاطِقِ بِحُكْمِكَ [بِحِكْمَتِكَ‏] وَ الْحُجَّةِ عَلَى بَرِيَّتِكَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى عَبْدِكَ وَ وَلِيِّ دِينِكَ الْقَائِمِ بِعَدْلِكَ وَ الدَّاعِي إِلَى دِينِكَ وَ دِينِ آبَائِهِ الصَّادِقِينَ صَلاةً لا يَقْوَى عَلَى إِحْصَائِهَا غَيْرُكَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَبْدِكَ وَ وَلِيِّكَ الْقَائِمِ بِأَمْرِكَ وَ الدَّاعِي إِلَى سَبِيلِكَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ وَلِيِّ دِينِكَ .

خدايا درود فرست بر على بن الحسين‏ بنده قيام كننده در ميان بندگانت،و راهنما بر پيامبرى كه او را به رسالتهايت برگزيدى،و داور دين به دادگرى‏ و فيصله‏بخش حكم خود در ميان بندگانت،سرور بندگى‏كنندگانت.خدايا درود فرست بر محمّد بن على بنده و خليفه‏ات در زمين،شكافنده دانش پيامبران.خدايا درود فرست بر جعفر بن محمّد صادق،بنده‏ و ولى دينت،و حجّت بر همه بندگان،آن راستگوى نيكوكار.خدايا درود فرست بر موسى‏ بن جعفر،بنده‏ش ايسته‏ات،و زبانت در بين بندگانت،آن گوياى به قانون و فرمانت و حجّت بر مخلوقاتت.خدايا درود فرست بر على بن موسى الرضا،آن پسنديده پيشگاهت و بنده و ولىّ دينت،قيام كننده به‏ دادگرى و دعوت‏كننده به سوى دين تو،و دين پدران راستگويش،درودى كه توان شمردن آن را كسى جز تو نداشته باشد.خدايا درود فرست بر محمّد بن على بنده و ولىّ‏ات قيام كننده به امرت،و دعوت كننده به راهت‏ خدايا درود فرست بر على بن محمّد بنده و ولىّ دينت.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْعَامِلِ بِأَمْرِكَ الْقَائِمِ فِي خَلْقِكَ وَ حُجَّتِكَ الْمُؤَدِّي عَنْ نَبِيِّكَ وَ شَاهِدِكَ عَلَى خَلْقِكَ الْمَخْصُوصِ بِكَرَامَتِكَ الدَّاعِي إِلَى طَاعَتِكَ وَ طَاعَةِ رَسُولِكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى حُجَّتِكَ وَ وَلِيِّكَ الْقَائِمِ فِي خَلْقِكَ صَلاةً تَامَّةً نَامِيَةً بَاقِيَةً تُعَجِّلُ بِهَا فَرَجَهُ وَ تَنْصُرُهُ بِهَا وَ تَجْعَلُنَا مَعَهُ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِحُبِّهِمْ وَ أُوَالِي وَلِيَّهُمْ وَ أُعَادِي عَدُوَّهُمْ فَارْزُقْنِي بِهِمْ خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ اصْرِفْ عَنِّي بِهِمْ شَرَّ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَهْوَالَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ.

خدايا درود فرست بر حسن بن على‏ عمل كننده به فرمانت،قيام كننده در ميان بندگانت،و حجّت كه ادا كننده بود از طرف پيامبرت،و گواهت بر بندگانت اختصاص يافته به كرامتت،دعوت كننده به طاعتت و طاعت رسولت،درودهايت بر همه آنان باد خدايا درود فرست بر حجّت و ولىّ‏ات،قيام كننده در ميان بندگانت،درودى كامل،روينده،پايدار كه به آن درود در گشايش امرش شتاب كنى،و به آن يارى‏اش نمايى،و ما را در دنيا و آخرت با او قرار دهى.خداى من به محبّت ايشان به تو تقرّب مى‏جويم‏ و دوست دارم دوست ايشان را،و دشمن دارم دشمن آنان را،پس به حق آنان خير دنيا و آخرت را نصيبم كن،و شرّ دنيا و آخرت و هراسهاى روز قيامت را از من بازگردان.
سپس نزد سر آن حضرت مى‏ نشينى و مى‏ گويى:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نُورَ اللَّهِ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَمُودَ الدِّينِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ آدَمَ صِفْوَةِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ نُوحٍ نَبِيِّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ إِسْمَاعِيلَ ذَبِيحِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُوسَى كَلِيمِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِيسَى رُوحِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيٍّ وَلِيِّ اللَّهِ وَ وَصِيِّ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ،

سلام بر تو اى ولىّ خدا،سلام بر تو اى حجّت خدا،سلام بر تو اى نور خدا در تاريكيهاى زمين،سلام بر تو اى ستون دين،سلام بر تو اى وارث آدم برگزيده‏ خدا،سلام بر تو اى وارث نوح پيامبر خدا،سلام بر تو اى وارث ابراهيم دوست خدا سلام بر تو اى وارث اسماعيل قربانى خدا،سلام بر تو اى وارث موسى همسخن خدا سلام بر تو اى وارث عيسى روح خدا،سلام بر تو اى وارث محمّد فرستاده خدا سلام بر تو اى وارث امير مؤمنان على ولّى خدا،و جانشين فرستاده پروردگار جهانيان‏ سلام بر تو اى وارث فاطمه زهرا،سلام بر تو اى وارث حسن و حسين‏

سَيِّدَيْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ زَيْنِ الْعَابِدِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ بَاقِرِ عِلْمِ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ الْبَارِّ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ الشَّهِيدُ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَصِيُّ الْبَارُّ التَّقِيُّ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ [مُخْلِصا] حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا الْحَسَنِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ.

دو سرور جوانان اهل بهشت،سلام بر تو اى وارث على بن الحسين زيور پرستندگان سلام بر تو اى وارث محمّد بن على،شكافنده دانش پيشينيان و پسينيان،سلام بر تو اى وارث‏ جعفر بن محمّد،راستگوى نيكوكار،سلام بر تو اى وارث موسى بن جعفر،سلام بر تو اى راستگوى شهيد،سلام بر تو اى جانشين نيكوكار پرهيزگار.گواهى مى‏دهم كه تو نماز را بپا داشتى،و زكات دادى،و امر به معروف و نهى از منكر نمودى،و خدا را(خالصانه)عبادت‏ كردى،تا مرگ تو را دررسيد،سلام بر تو باد اى ابا الحسن و رحمت و بركات خدا.
بعد خود را به ضريح مى‏ چسبانى‏ و مى‏ گويى:

اللَّهُمَّ إِلَيْكَ صَمَدْتُ مِنْ أَرْضِي وَ قَطَعْتُ الْبِلادِ رَجَاءَ رَحْمَتِكَ فَلا تُخَيِّبْنِي وَ لا تَرُدَّنِي بِغَيْرِ قَضَاءِ حَاجَتِي وَ ارْحَمْ تَقَلُّبِي عَلَى قَبْرِ ابْنِ أَخِي رَسُولِكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا مَوْلايَ أَتَيْتُكَ زَائِرا وَافِدا عَائِذا مِمَّا جَنَيْتُ عَلَى نَفْسِي وَ احْتَطَبْتُ عَلَى ظَهْرِي فَكُنْ لِي شَافِعا إِلَى اللَّهِ يَوْمَ فَقْرِي وَ فَاقَتِي فَلَكَ عِنْدَ اللَّهِ مَقَامٌ مَحْمُودٌ وَ أَنْتَ عِنْدَهُ وَجِيهٌ.

خدايا از وطنم آهنگ تو كردم،و به اميد رحمتت شهرها را پشت سر گذاشتم،پس‏ نااميدم مكن،و بدون برآوردن حاجتم،بازم مگردان،و رفت‏وآمدم را بر قبر برادر فرزند فرستاده‏ات،(درود تو بر او و خاندانش)رحم كن،پدر و مادرم فدايت اى مولايم،به سوى تو براى زيارت آمدم،بر تو واردم،از آنچه خود جنايت‏ كرده‏ام،و بر پشتم بار كرده‏ام به تو پناه آوردم،به درگاه خدا شفيع من باش در روز تهيدستى و ندارى،براى تو نزد خدا مقامى بس‏ ستوده است،و تو نزد او بس آبرومندى.
پس دست راست را بلند مى‏ كنى و دست چپ را بر قبر مى‏ گشايى و مى‏ گويى‏:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِحُبِّهِمْ وَ بِوِلايَتِهِمْ أَتَوَلَّى آخِرَهُمْ بِمَا تَوَلَّيْتُ بِهِ أَوَّلَهُمْ وَ أَبْرَأُ مِنْ كُلِّ وَلِيجَةٍ دُونَهُمْ اللَّهُمَّ الْعَنِ الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَكَ وَ اتَّهَمُوا نَبِيَّكَ وَ جَحَدُوا بِآيَاتِكَ وَ سَخِرُوا بِإِمَامِكَ وَ حَمَلُوا النَّاسَ عَلَى أَكْتَافِ آلِ مُحَمَّدٍ اللَّهُمَّ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِاللَّعْنَةِ عَلَيْهِمْ وَ الْبَرَاءَةِ مِنْهُمْ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ يَا رَحْمَانُ.

خدايا به سوى تو تقرب مى‏جويم با دوستى و ولايت ايشان،آخرين آنها را دوست دارم،آنگونه كه دوست داشتم اولين آنها را،و بيزارى مى‏جويم از هر يارى غير ايشان.خدايا لعنت كن كسانى را كه نعمتت را دگرگون كردند،و پيامبرت را متهمّ نمودند،و آياتت را منكر شدند،و امام برگزيده‏ات را ريشخند زدند،و مردم را عليه خاندان محمّد مسلط كردند،خدايا من با لعنت بر آنان و بيزارى از ايشان در دنيا و آخرت به تو تقرّب مى‏جويم اى مهربان.
آنگاه بازمى‏ گردى،و به نزد پاى‏ آن حضرت مى‏ روى و مى‏ گويى:

صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ يَا أَبَا الْحَسَنِ صَلَّى اللَّهُ عَلَى رُوحِكَ وَ بَدَنِكَ صَبَرْتَ وَ أَنْتَ الصَّادِقُ الْمُصَدَّقُ قَتَلَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ بِالْأَيْدِي وَ الْأَلْسُنِ.

درود خدا بر تو اى ابا الحسن،درود خدا بر روح و پيكرت‏ شكيبايى نمودى،تويى راستگوى تصديق شده،خدا بكشد كسانى را كه تو را با دستها و زيانهايشان كشتند.
سپس زارى كن و در لعنت بر قاتل امير مؤمنان عليه السّلام و قاتلان حسن و حسين عليهم السّلام و قاتلان همه اهل بيت رسول خدا صلى اللّه عليه و آله‏ بيفزاى،آنگاه از پشت قبر برو،و بالاى سر آن حضرت دو ركعت نماز بجا آر،در ركعت اول سوره يس،و در ركعت‏ دوم سوره الرّحمن را بخوان و در دعا و زارى بكوش و براى خود و پدر و مادرت و همه برادران اهل ايمان خويش،بسيار دعا كن و آنچه خواهى نزد سر آن حضرت توقف كن،و توجه داشته باش كه بايد نمازهاى خود را نزد قبر بجا آورى. مولّف گويد:اين زيارت،بهترين زيارات آن حضرت است.در كتاب«فقيه»و«عيون»و كتب علاّمه مجلسى و غير ايشان و سخروا بامامك كه در آخر زيارت است با دو ميم است،يعنى خدايا لعنت كن،كسانى را كه استهزا نمودند به امامى كه براى ايشان قرار دادى،ولى در كتاب مصباح الزائر؛سخروا بايّامك است،كه اين نيز صحيح است،بلكه‏ شايد از جهتى اولى باشد،چه آن‏كه مراد از ايّام ائمه عليهم السّلا هستند،همان‏طور كه در روايت صقر بن ابى دلف در فصل پنجم از باب اول گذشت اين را هم بدان،كه لعنت كردن بر قاتلان ائمه عليهم السّلام به هر زبانى انجام گيرد خوب است‏ و اگر زائرين اين عبارت را كه از بعضى دعاها گرفته شده بخواند،شايد مناسب‏ تر باشد:

اللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ قَتَلَةَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ وَ قَتَلَةَ أَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ اللَّهُمَّ الْعَنْ أَعْدَاءَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ قَتَلَتَهُمْ وَ زِدْهُمْ عَذَابا فَوْقَ الْعَذَابِ وَ هَوَانا فَوْقَ هَوَانٍ وَ ذُلا فَوْقَ ذُلٍّ وَ خِزْيا فَوْقَ خِزْيٍ اللَّهُمَّ دُعَّهُمْ إِلَى النَّارِ دَعّا وَ أَرْكِسْهُمْ فِي أَلِيمِ عَذَابِكَ رَكْسا وَ احْشُرْهُمْ وَ أَتْبَاعَهُمْ إِلَى جَهَنَّمَ زُمَرا.

خدايا قاتلان امير مؤمنان،و قاتلان حسن و حسين(درود بر ايشان)و قاتلان اهل بيت‏ پيامبرت را لعنت كن.خدايا دشمنان و قاتلان خاندان محمّد را لعنت كن،و بر آنان بيفزا عذابى بر عذاب،و خوارى‏ بر خوارى،و زبونى بر زبونى،و رسوايى بر رسوايى.خدايا آنان را به سوى آتش پرتاب كن،پرتابى سخت و در عذاب دردناكت نگونسارشان گردان نگونسارى شديد،و ايشان و پيروانشان را گروه‏گروه به سوى دوزخ محشور كن